Tämbei minä tahtoin tundištoitta teid ühten čoman vepsläižen akanke Piterin agjaspäi, Podporožjen rajonaspäi, Vidl-küläspäi. Hänen nimi om Gul’a Polivanova. Hüvä vepsän kelen tundii, lahjakaz ristit, čoma runoilii da opendai. Hän om laskav mamoi, hüvä emäg da čoma sebranik. Gul’a Polivanova om sündunu edahaižes sures Taškent-lidnas, Uzbekistanas, no ičeze kodimaks, armhaks koditahoks hän lugeb penen vepsläižen küläižen Ladvan Podporožjen rajonas, Piterin agjas. Ladvaspäi oma Gul’a Polivanovan mam, tat, baboi da dedoi. Sigä hän iče-ki eli, kazvoi, openzihe pagižmaha ičemoi kelel da navedimha ičeze kodimad. Kaik muštlosed laps’aigan polhe oma Gul’al ani neciš küläspäi.