Inkeriläzen rahvahan kohtalo oli ylen vaigei. Mi heidy oli tapettu, työtty vierahil mualoile da vuozien mendyy ei piästetty omile konnuile. No rahvas kestettih kai. Hyö säilytettih oman kielen, omat perindöt, oman kul’tuuran. Karjalas eli da nygöigi eläy inkerin rahvastu. Juuri moizennu oli inkeriläine mies Juho Mullonen -tovelline oman inkerin kanzan poigu, kudai kaikel omal eloksel ozutti, ku häi on oman muan, oman kielen, oman rahvahan suvaičii da puolistai. Tuhukuul täl miehel olis täydynyh 90 vuottu. Paginan toizes ozas ”Oma mua” lehten piätoimittai Ol’ga Melentjeva kerdou kiändäjien kurssilois da heimopäivis, kudamii piettih kevätaigua Suomes.
