Kaleig om üks’ vanhembiš posadoišpäi Karjalan mal, kus eläba vepsläižed. Nece posad seižub ei edahan Petroskoišpäi, Änižen järven randal. Kaleig om tutab ičeze karjeroil, miččiš sadas gabro-diabaz kivi. Nügüd’ Kaleiges eläb ei muga äi rahvast kut ende, no posadas om čoma škol. Se jo amu tegihe Kaleigen päkul’turkeskuseks. Oma Kaleiges FAP, sadik, kul’turpert’, počt, om sigä äi laukoid-ki. Vaiše socialine elo Kaleig-posadas tegese vodespäi vodhe kaiked jügedembaks. Problemad kazdaze muga heredas, a abu nikuspäi ei tule. Männudel nedalil minä iče läksin Kaleigehe, vastsimoi sigä külän eläjidenke da tedištin, miš hö holduba nügüd’ enamba kaiked. Minä vastsimoi enččen külän pämehenke Valentina Grigorjevna Agafonovanke. Hän jo amu om pensijal, 26 vot hän oli posadan emägän, konz-se vedi vepsän kelen urokoid kalagelaižes školas. Hän starinoiči minei, kut nügüd’ eläb Kaleig-posad da miš holduba sen eläjad.
